Auteur
Uit het Spaans vertaald door Erik Coenen
In een Spaans bergdorpje leeft een heilige – althans, een man die door de dorpelingen als een heilige op handen gedragen wordt: pastoor Don Manuel. Zijn zalvende woorden, wijze raad, en schijnbaar onwankelbaar geloof verschaffen de dorpelingen de troost en vroomheid die hen in staat stelt om het leven van alledag met optimisme tegemoet te treden. De kerkdiensten worden goed bezocht en in het dorp heerst harmonie.
Maar dan keert Lázaro Carballino terug naar het dorp, na jaren in de Verenigde Staten te hebben gewoond. Hij beschouwt de dorpelingen als onbehouwen boerenpummels; religie ziet hij als de opium voor het volk. Op de jubelende verhalen over Don Manuel reageert hij dan ook sceptisch. Als de twee elkaar ontmoeten, zijn de dorpelingen ervan overtuigd dat ook Lázaro weldra betoverd zal raken door Don Manuels heiligheid. Maar Lázaro ontdekt al gauw dat Don Manuel zelf een vreselijk geheim met zich meedraagt.
Miguel de Unamuno (1864 – 1936), Spaans schrijver/filosoof van het tragisch levensgevoel, schreef deze voor zijn denken kenmerkende novelle in 1930.
ISBN 9789067281256
NUR 301
76 pagina’s
EUR 11,80
Recensie NBD/Biblion, Maarten Steenmeijer:
Miguel de Unamuno (1864-1936) is een van Spanjes grootste schrijvers van de vorige eeuw. Centraal in zijn werk staat wat hij het tragisch levensgevoel heeft genoemd, waaronder hij de onoverbrugbare tegenstelling verstond tussen ‘verlangen’ naar eeuwig leven en ‘weten’ dat we sterfelijk zijn. Unamuno’s worsteling met de wezensvragen van het bestaan lijkt nogal gedateerd, maar dank zij de onorthodoxe wijze waarmee hij haar heeft verwerkt in zijn romans wordt hij nu paradoxaal genoeg beschouwd als een postmodernistisch schrijver ‘avant la lettre’. Deze novelle bevat Unamuno’s thematiek in een notendop. Een dorpspriester blijkt verscheurd te worden door twijfel aan het geloof. Uit piëteit met zijn parochianen – die hij de troost van het vooruitzicht op eeuwig leven niet wil onthouden – blijft hij toch met grote bezieling het geloof verkondigen. Dat maakt hem tot een heilige en een martelaar. In tegenstelling tot dit alter ego heeft Unamuno zijn zielsstrijd wel aan de openbaarheid prijsgegeven. Niet zonder reden, want in zijn werk hoopte Unamuno te vinden wat in de werkelijkheid niet meer vanzelfsprekend was: eeuwig leven.