over Sonja Prins

door Aafke Romeijn
de Nederlandse Boekengids februari – maart 2021

Toen eind september de genomineerden voor de Boekenbon Literatuurprijs bekend werden gemaakt heb ik niet een, maar twee keer diep gezucht, mijn kaken op elkaar geklemd. Allereerst: wat is dat nou voor naam voor een literaire prijs, de Boekenbon Literatuurprijs? De tweede zucht is dieper. Want wederom is er een handvol witte mannen van zekere leeftijd genomineerd voor de prijs. Ja, en Charlotte Van den Broeck, met haar weergaloze essaybundel Waagstukken, over mislukte architecten. Maar de kans dat Van den Broeck gaat winnen lijkt meteen al nihil: ze is vrouw, schrijft non-fictie, en is bovendien Vlaams, en nog jong. Ze staat kortom met 4-0 achter ten opzichte van het rijtje usual suspects. Meteen bekruipt me het gevoel dat Van den Broeck louter en alleen genomineerd is om een aantal zaken af te kunnen vinken. ‘We hebben heus niet alleen wittemannenfictie genomineerd’, lijkt de jury te willen zeggen. ‘Kijk maar!’ Een jury die overigens bestaat uit vijf lijkbleke mannen en een eveneens bleke excuusvrouw.

En, inderdaad, Van den Broeck won niet. Lees meer…