door Frans Smits

In het zomernummer van Historisch Nieuwsblad van vorig jaar, waarvan Geert Mak gasthoofdredacteur was, schreef Paul van der Steen een mooi portret van journalist en enfant terrible Willem Oltmans. Oltmans hield op haast maniakale wijze sinds zijn jeugd tot aan zijn dood een dagboek bij. Die dagboeken werden door hem bewerkt tot memoires, waarvan nu deel 27 is verschenen. Oltmans becommentarieert het nieuws, schrijft over de boeken die hij leest (veel politiek en psychologie), vertelt over zijn ontmoetingen met mensen, waaronder veel groten der aarde, verhaalt over zijn – dramatische – liefdesleven en schotelt ons zeer openhartig zijn seksuele escapades voor. Ook citeert hij ruim uit de correspondentie die hij voert. Het lijkt me nuttig dat iemand eens een selectie maakt uit de memoires van Oltmans. Het is immers vrijwel niemand gegeven om de complete dagboeken te lezen.