uit het Spaans vertaald door Erik Coenen
Op 1 januari 1567 liet koning Filips II per decreet afkondigen dat de Spaanse morisken (tot het christendom bekeerde moslims) verplichtte hun gewoonten en kledingswijze aan te passen aan die van de “oude christenen” van het land. De morisken van Granada reageerden door de wapens op te nemen. De opstand werd neergeslagen door de latere Landvoogd van de Lage Landen, Don Juan van Oostenrijk, maar een herstel van een vreedzame samenleving van beide groepen bleek niet meer mogelijk. Veertig jaar later werden de honderdduizenden morisken het land uit gezet. De opstand van de morisken vormt de achtergrond voor dit poëtische drama uit de zeventiende eeuw, waarin een aangrijpend verhaal van liefde, schande en wraak tevens dient om vraagstukken aan de orde te stellen die heden ten dage actueler zijn dan ooit: verdraagzaamheid, etnische diversiteit, en de samenleving van cultureel verschillende groepen.
De vertaling wordt voorafgegaan door een voorwoord waarin hispanist Erik Coenen de historische context van de toneelhandeling toelicht. Coenen vertaalde eerder bij Papieren Tijger het meesterwerk van Calderón, Het leven is droom.
ISBN 9789067282536
NUR 307
134 pagina’s
EUR 15,00
NBD|Biblion, Maarten Steenmeijer:
In 1492 werd het laatste Moorse bolwerk in Spanje (Granada) veroverd door de christenen. Aanvankelijk kregen de Moren nog wel enige speelruimte voor hun geloof en tradities. Het beleid werd echter steeds intoleranter. De moslims dienden zich te bekeren tot het christendom. Vanaf 1567 moesten de morisken (bekeerde moslims) op bevel van Filips II zelfs afzien van hun gewoonten en manier van kleden. Deze maatregel leidde tot opstanden, met name in de Alpujarras, het gebergte ten zuidoosten van Granada. De wreedheid aan beide zijden was groot. De grote toneelschrijver Calderon de la Barca (1600-1681) verbeeldde de opstand in Galera tot dit toneelstuk, dat werd vertaald en toegelicht door Erik Coenen, die enkele jaren geleden een fraaie vertaling bezorgde van ‘Het leven een droom’, Calderons beroemdste toneelwerk. Calderon is kritisch over het officiele beleid, dat er uiteindelijk toe leidde dat in 1609 alle morisken gedwongen Spanje werden te verlaten. Dat assimilatie noodzakelijk was, bestreed hij niet, wel de wrede manier waarop de autoriteiten dit doel probeerden te verwezenlijken. Een toneelstuk dat de nodige aanknopingspunten met onze eigen tijd biedt.