18 Memoires 1974-1975 • redactie NBD
Een deel uit de inmiddels negentien delen tellende memoires van de befaamde Nederlandse journalist (1925-2004), gebaseerd op dagboekaantekeningen. Oltmans genoot met name bekendheid door zijn jarenlang slepende proces tegen de Nederlandse staat, die hem in zijn werk frustreerde na onwelgevallige berichtgeving over Indonesië; een proces dat hij glansrijk won en hem een schadevergoeding van ettelijke miljoenen opleverde. In zijn memoires vertelt hij over zijn werk, zijn ontmoetingen met politici en andere bekende personen en over zijn privéleven, waaronder zijn liefdesrelaties met verschillende mannen. Het boek bevat naast verschillende afbeeldingen ook een fotokatern, als bijlagen facsimile’s van talrijke brieven en documenten en een register.
19 Memoires 1975 • redactie NBD
Een deel uit de inmiddels negentien delen tellende memoires van de befaamde Nederlandse journalist (1925-2004), gebaseerd op dagboekaantekeningen. Oltmans genoot met name bekendheid door zijn jarenlang slepende proces tegen de Nederlandse staat, die hem in zijn werk frustreerde na onwelgevallige berichtgeving over Indonesië; een proces dat hij glansrijk won en hem een schadevergoeding van ettelijke miljoenen opleverde. In zijn memoires vertelt hij over zijn werk, zijn ontmoetingen met politici en andere bekende personen en over zijn privéleven, waaronder zijn liefdesrelaties met verschillende mannen. Het boek bevat naast verschillende afbeeldingen ook een fotokatern, als bijlagen facsimile’s van talrijke brieven en documenten en een register.
20 Memoires 1975-1976 • Hans Renders
Willem Oltmans (1925-2004) noemde zich journalist, maar was veeleer chroniqueur van zijn eigen leven in de schaduw van de groten der aarde. Dat begon al in zijn jeugd, toen hij dezelfde gouvernante had als de latere koningin Beatrix. Oltmans kende Juliana vrij goed, maar ook ging hij op de thee bij Indira Gandhi, bij de Indonesische president Soekarno of bij de Amerikaanse senaatscommissie die de moord op Kennedy onderzocht. Formeel was Oltmans correspondent voor De Telegraaf in Rome, maar in werkelijkheid reisde hij de wereld rond. Nadat de Nederlandse regering hem in zijn werk als journalist monddood had gemaakt, werkte hij freelance. In dit deel van zijn memoires schrijft hij over zijn vriend Peter en over allerlei andere jongens die zijn pad kruisen. Pikant in deze jaren is de ontmanteling van zijn vriendschap met Henk Hofland, ooit studiegenoot op Nijenrode en nu, volgens Oltmans, iemand die rapporten over zijn oude makker schreef voor de geheime dienst. Met een katern foto’s in kleur en zwart-wit, zwart-witafbeeldingen tussen de tekst en een register.
21 Memoires 1976 • Hans Renders
In dit deel van Willem Oltmans’ memoires lopen internationale politiek, journalistiek en herenliefde door elkaar. In New York en Amsterdam heeft Oltmans de ene afspraak na de andere; met ambassadeurs, staatshoofden, collega-journalisten en jongens waar hij intiem me omgaat, vooral met Peter (een naaktfoto van hem is ook opgenomen). Deze memoires zijn gebaseerd op Oltmans’ dagboeken uit 1976, dat willen zeggen veel Fidel Castro, veel prins Bernhard en de Amerikaanse vliegtuigfabrikant Lockheed en zoals in vorige delen van deze memoires veel foto’s en documenten die ons steeds weer doen afvragen: hoe lukt het deze man die geen diplomatieke functie had en in de journalistiek een marginale rol speelde, om zoveel internationale kopstukken te ontmoeten? Als Oltmans zijn boek Europa presenteert, meent de schrijver dat de minister van Buitenlandse Zaken, Max van der Stoel hem saboteert omdat hij niet op de presentatie aanwezig is. Ontroerend zijn de vele tussenopmerkingen over zijn moeder.
22 Memoires 1976-1977 • Hans Renders
De memoires van Willem Oltmans, waarvan reeds 21 dikke delen zijn gepubliceerd, zullen ooit nog eens een belangrijke bron worden voor wat we ‘modern leven’ kunnen noemen. Natuurlijk hoopte Oltmans bij het schrijven van zijn wederwaardigheden in Parijs, New York en Amsterdam dat hij iets nieuws zou zeggen over de internationale politiek of de moord op J.F. Kennedy. Wat het persoonlijke betreft, is hij daarin ook zeker geslaagd, maar verder zijn deze vintage-verhalen toch vooral belangwekkend vanwege de tijdgeest die er onbedoeld, maar scherp in getekend wordt. De manier waarop Oltmans met zijn vriend Peter voor de dag komt, de flowerpower-achtige theatervoorstellingen (met veel bloot) die Oltmans bezoekt en omgangsvormen van ambassadeurs, prinsessen en actrices maken dit deel tot een waardevol tijdsdocument. Oltmans had een raadselachtig netwerk dat ervoor zorgde dat hij gehaat werd, maar ook in Amerikaanse televisieprogramma’s werd uitgenodigd om te vertellen wat president Sukarno bedoeld had met een bepaalde opmerking.
23 Memoires 1977-1978 • Hans Renders
In dit 23ste deel van Oltmans’ memoires staat zijn zoektocht naar de oplossing van de moord op J.F. Kennedy centraal. Oltmans weet Nederlandse maar ook Amerikaanse media lekker te maken met nieuws over de toedracht van deze moord. Hij heeft contact met een voormalige veiligheidsman, Dimotrov genaamd, maar wil zijn nieuws alleen aan de Amerikaanse president Jimmy Carter persoonlijk vertellen. Een afspraak komt natuurlijk niet tot stand. Oltmans tobt ondertussen over zijn relatie met liefdespartner Peter. Zijn lover is dichtbij maar wil met iedereen het bed delen behalve met Oltmans. Resultaat is dat deze zich tussen afspraken met journalisten en diplomaten door naar sauna’s en clubs begeeft om avontuurtjes met jongens te beleven. Deze memoires vervelen geen moment; als het allemaal te onwaarschijnlijk wordt, haalt Oltmans zijn vriend de helderziende Gerard Croiset erbij. Zonder opzienbarend resultaat overigens. Wordt vervolgd. Met een katern zwart-witfoto’s.