Evert van Kalshoven
14 februari 2016, review bol.com
Hij raadt Rood Verzetsfront – Aanzetten tot stadsguerrilla in Nederland. Een reconstrutie aan op bol.com.

Spannend inkijkje in meerdere keukens

Paul Moussault en Jan Lust hebben zich de opdracht gesteld om de periode dat het Rood Verzetsfront (RVF) actief was (1976-1988) als historisch document in kaart te brengen. Ze doen dat op wetenschappelijke wijze: een eindeloze stroom van feiten, chronologisch per onderwerp en steeds gestaafd met dossiers. Kritisch en af en toe met spot en humor, zuigen ze je mee in de wereld van de activist die het als zijn plicht ziet om zich te verzetten tegen het geweld van de macht.
In de beginjaren wordt er vooral actie gevoerd voor de gevangenen uit de Rote Armee Fraktion, die geïsoleerd werden en daarmee psychologisch geterroriseerd. Vrij onschuldige acties: affiches plakken, leuzen schilderen, pamfletten ronddelen, manifestaties organiseren. Maar met de jaren is er een deel van het RVF, waaronder Moussault, dat daar geen genoegen meer mee neemt en met meer kracht een punt wil maken. Het RVF keert zich fel tegen het imperialisme, dat is de drijfveer. Het kan weinig waardering opbrengen voor andere linkse stromingen die politiek theoretisch te veel als los zand aan elkaar hangen. Dat is overigens ook de kritiek die de harde kern heeft op de eigen gelederen: er is te weinig theoretische ondergrond.
Misschien is het daarom dat de (gewelddadige) acties vaak niet verliepen zoals gepland? Fout op fout stapelde zich op bij de uitvoering van op zichzelf goed voorbereide acties en het lijstje met serieuze wapenfeiten is dan ook vrij kort te noemen. Je gaat je afvragen of ze, zelfs sommigen uit de harde kern, het wel altijd even ernstig namen met de doelen die zij zich gesteld hadden.
Een belangrijke activiteit van het RVF was De Knipselkrant. Welbeschouwd de meest zinnige bezigheid waar het RVF zich mee heeft beziggehouden. In deze krant, die lange tijd wekelijks verscheen, werd (stads)guerrillagroepen zonder redactioneel commentaar een podium geboden om hun teksten te publiceren.

Iedereen die politiek actief is zou dit boek eens moeten lezen. Zoals op het omslag staat, biedt het een “spannende inkijk in de keuken van het politieke activisme van die jaren” (1970/80). En wat mij betreft ook in de keuken van de inlichtingendiensten.