Selecteer een pagina

Guus Houtzager

De blinde ziener Tiresias is een van de intrigerendste figuren uit de Griekse mythologie. Deze raadselachtige, profetische man speelt onder meer een sleutelrol in het afschuwelijke drama rond Oedipus, koning van de stadstaat Thebe, die zonder het te beseffen zijn vader vermoordt en vervolgens met zijn eigen moeder in het huwelijk treedt. Als jaren later in Thebe de pest uitbreekt, kan alleen Tiresias verklaren waarom de welvarende stad door de goden met deze epidemie is gestraft. Tiresias is na Hector en Daniël het derde deel in een romantrilogie over figuren uit de oudheid die bepalend waren voor de vorming van algemeen menselijke waarden. In deze roman weet Houtzager van de schimmige ziener een mens van vlees en bloed te maken – die ons bovendien een verrassende kijk op het Oedipus-drama biedt.

DEEL 3 VAN GUUS HOUTZAGERS TRILOGIE OVER ONVERZETTELIJKE FIGUREN UIT DE OUDHEID DIE DOOR HUN MOED EN INZICHT BEPALEND WAREN VOOR DE VORMING VAN ALGEMEEN MENSELIJKE WAARDEN.

Voorproeven: Een paar bladzijden

ISBN 9789067282604
NUR 300
174 pagina’s
EUR 19,50

bestellen

 

NBD|Biblion recensie
In deze historische roman wordt het leven van de blinde ziener/profeet Teiresias verteld door zijn slaaf. Dat maakt het de auteur mogelijk om Teiresias als een object te beschrijven zonder dat de roman daardoor het karakter van een leerboek krijgt. Integendeel. Het speelt zich allemaal af in de oud-Griekse stad Thebe. Deze stad wordt geplaagd door een moordzuchtige sfinx. Oidipous doodt het dier en de dankbare inwoners maken hem tot koning daar hun eigen koning Laios dood is. Hij trouwt de weduwe Iokaste, zonder te weten dat zij zijn moeder is en dat hij het was die Laios vermoordde. Teiresias voorziet en onthult dat alles, waarna Iokaste zich ophangt en Oidipous zijn ogen uitsteekt en wegtrekt. Kern van het verhaal is de moraal dat kwaad door de goden wordt bestraft, ook als men het onwetend begaat en het lot al vooraf vaststond. De mens is de machteloze prooi van het noodlot. Net als andere romans (‘Hector’, ‘Daniel’) van de schrijver (1955) is dit weer een magistraal werk, levendig, doorvoeld en boeiend tot het eind. Jammer dat de auteur gevallen is voor de rare mode om in een Grieks verhaal de Griekse namen te latiniseren.
A.P.G. Spamer